Υπάρχει πηγή στην Ηλεία που κάποτε θεωρούσαν πως το νερό της χάριζε ζωτικότητα και μακροζωία.
Αυτή η πηγή είναι η Λουκίσσα κοντά στο χωριό Λάλα.
Σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Ακρόπολις» του Ιανουαρίου του έτους 1954 διαβάζουμε:
«Εις την Κοινότητα Λάλα, κειμένην εις το κέντρον του ομώνυμου οροπεδίου, το οποίον έχει υψόμετρον 613 μέτρων, συνήντησα μίαν συμπαθεστάτην γριούλα, φέρουσα είς τους ώμους της 101 έτη.
Το Λάλα είνε ένα θαυμάσιον παραθεριστικόν ορεινόν κέντρο της Ηλείας και υπάρχουν πολλοί κάτοικοι γεροδεμένοι και μακροημερεύοντες, Πολλοί το αποδίδουν εις το κλίμα που είνε περίφημον και άλλοι εις το νερό της Λουκίσσας πηγής, εις χαράδρα βάθους 140 μέτρων και μήκους τριών χιλιομέτρων. Απ’ εκεί έφερναν το νερό και οι Τούρκοι. Τώρα όμως έγιναν σπουδαία έργα δια την ύδρευσιν της Κοινότητας.
Η αιωνόβιος και ενός έτος ακόμα Λαλιώτισσα είνε η Αικατερίνη Στ. Παναγιωτακοπούλου, που έχει ακούσει από τον πατέρα της και γνωρίζει τόσες και τόσες ιστορίες από τη ζωή και τη δράση των Τούρκων Αγάδων, διότι το Λάλα ήκμασε ως ορμητήριον των Τούρκων κατά των επαναστατών.
Η αιωνόβιος γερόντισσα εξακολουθεί να λαμβάνη εις όλας τας εργασίας μέρος και ο φωτογραφικός φακός την συνέλαβε φέρουσαν εις τους ώμους της φορτίων καυσοξύλων (ζαλιά).
Την μακροζωΐαν της την αποδίδει εις το γεγονός ότι δεν έπαψε ποτέ να εργάζεται. Τρώγει και πίνει πάντοτε καλώς. Δεν έχει πάρει ποτέ εις την ζωής της κινίνον, δεν έχει αρρωστήσει ποτέ, όχι μόνον από σοβαράν αρρώστειαν, αλλά έστω από σινάχι δεν προσεβλήθη. Είνε πάντοτε ευδιάθετη, γελαστή, χαρούμενη και καλόκαρδη γυναικούλα και κάμνει σχέδια και όνειρα δια το μέλλον!
Της ευχόμαστε να τα πραγματοποιήση».
Που βρίσκεται η πηγή Λουκίσσα που το νερό της χαρίζει ζωτικότητα και μακροζωία;
