Κι εκεί, στην Ημαθία, στην αρχαία πρωτεύουσα των Μακεδόνων, κοντά στο χωριό Βεργίνα, το θαύμα εξακολουθεί να συντελείται. Η ιστορία και η μνήμη να παίρνουν μέρα με τη μέρα σάρκα και οστά ξανά.
Η φωτογραφία που συνοδεύει τούτο εδώ το κείμενο είναι η εικόνα του Ανακτόρου των Αιγών το περασμένο Σάββατο. Η εικόνα του κτηρίου που χτίστηκε για να αποτυπώσει την πεφωτισμένη ηγεμονία του Φιλίππου του Β’, μα κυρίως την Κατά Πλάτωνα Ψυχή του Κόσμου. Που είδε εκείνη τη νύχτα που δολοφονήθηκε ο Φίλιππος τους Μακεδόνες να ανακηρύσσουν δια βοής τον Αλέξανδρο βασιλιά. Που το Μεγάλο Περιστήλιό του, το βασικό του δομικό στοιχείο και χαρακτηριστικό ταξίδεψε μαζί με τον Αλέξανδρο στα πέρατα της τότε Οικουμένης, αφήνοντας παντού αντίγραφα κτήρια. Του Ανακτόρου των Αιγών που καταστράφηκε από τους Ρωμαίους το 148 π.Χ., κάηκε και λιθολογήθηκε για να χαθεί από προσώπου γης.
Τώρα, λοιπόν, με την άοκνη, τη γενναία, την όλο φροντίδα και επιστημοσύνη και φιλότιμο δουλειά και την, με όλη τη σημασία των λέξεων, κατάθεση ψυχής από τη Διευθύντρια της Εφορίας Αρχαιοτήτων Ημαθίας, Αγγελική Κοτταρίδη και την ομάδα της, το Ανάκτορο αναστηλώνεται και ανασταίνεται. Μέρα με τη μέρα, λίθο το λίθο, ανάσα μνήμης την ανάσα μνήμης.
Κι όπως έχει πει παλιότερα η “Δέσποινα των Αιγών”, η Αγγελική Κοτταρίδη:
“Και οι μύστες πρέπει να θυμούνται, γι’ αυτό πρέπει στον Άδη να πιούνε στην πηγή της μνημοσύνης, γιατί θάνατος είναι η λήθη και ζωή είναι η μνήμη”.
