Πώς μπορεί η μόνη σου διασκέδαση και παρηγοριά στα πιο δύσκολα χρόνια της ζωής σου να γίνει και το διαβατήριο για την επαγγελματική επιτυχία και καταξίωση.
Κάπως έτσι θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της ζωής του Σπύρου Σκούρα από το Σκουροχώρι της Ηλείας.
Γεννημένος σαν σήμερα, στις 28 Μαρτίου του 1893, ήταν ένα από τα δέκα παιδιά μιας πολύ φτωχής οικογένειας και ο πατέρας του ήταν βοσκός.
Όπως συχνά γινόταν εκείνα τα χρόνια, εκεί οδηγούσε η απελπισία της ανέχειας πολλούς γονείς, να αποχωρίζονται τα παιδιά τους, σε ηλικία εφτά ετών έφυγε για το Μιζούρι της Αμερικής, μαζί με ακόμα δύο από τα αδέλφια του. Όπως εύκολα το φαντάζεται κανείς, η ζωή που τους περίμενε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού δεν ήταν καθόλου εύκολη, αφού σήμαινε πολύωρη εργασία, κυριολεκτικά μέρα – νύχτα, ως σερβιτόροι σε μπαρ και ξενοδοχεία αλλά και πολλές στερήσεις. Το μόνο στο οποίο επέτρεπαν στον εαυτό τους να αφιερώσει λίγα χρήματα τα αδέλφια Σκούρα από το υστέρημά τους ήταν ο κινηματογράφος κάθε Κυριακή. Η μόνη ψυχαγωγία. Η μόνη ευκαιρία να πάρουν μιαν ανάσα από τη δύσκολη καθημερινότητα.
Και αυτό, ο κινηματογράφος ήταν, τελικά, που τους άλλαξε τη ζωή. Αυτό που τους είχε ορίσει η μοίρα. Με τις πρώτες τους αποταμιεύσεις και σε συνεργασία με ακόμα δύο Έλληνες εκεί, έφτιαξαν τον πρώτο τους κινηματογράφο, που λεγόταν «Olympia». Ακολούθησαν και άλλες κινηματογραφικές αίθουσες, και σε λίγο κατείχαν το σύνολο των κινηματογράφων του Σεντ Λιούις. Έκαναν μάλιστα τη διαφορά σε σχέση με τους υπόλοιπους, εφαρμόζοντας καινοτόμες ιδέες, όπως ζωντανή ορχήστρα που συνόδευε τις ταινίες του τότε βωβού σινεμά.
Και οι επαναστατικές καινοτομίες συνεχίστηκαν. Το 1926 ήρθε ο πρώτος πολυκινηματογράφος στην ιστορία, 17 ορόφων και πολλών αιθουσών, το «Ambassador», που αργότερα πουλήθηκε, μαζί με το σύνολο των κινηματογράφων στην πασίγνωστη εταιρεία κινηματογραφικών παραγωγών Warner Bros. Είχε έρθει πια η ώρα για το επόμενο αποφασιστικό μεγάλο βήμα.
Υπήρχε μια μικρή και άγνωστη, τότε, εταιρεία κινηματογραφικών παραγωγών. Λεγόταν «20th Century». Αυτή αγόρασαν με τα χρήματα της αγοραπωλησίας που προείπαμε και γρήγορα κατόρθωσαν να συγχωνευτεί με την ήδη γνωστή και μεγάλη «Fox», που εκείνη την εποχή βρισκόταν ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία. Το 1942, ο Σπύρος Σκούρας αναλαμβάνει πρόεδρος και οδηγεί την «20th Century Fox» να γίνει ένας από τους παγκόσμιους κολοσσούς με πληθώρα μεγάλων ταινιών που άφησαν το σημάδι τους στην ιστορία του κινηματογράφου και στις ψυχές των θεατών. Καινοτομιών συνέχεια, αφού ο Σκούρας ήταν ο πρώτος που εμπιστεύτηκε το δημιουργό του λεγόμενου «σινεμασκόπ», του νέου τότε τρόπου προβολής, το Γάλλο εφευρέτη Κρετιέν.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, ο Σκούρας εγκατέλειψε την προεδρία χωρίς προφανείς λόγους, αν και η φημολογία της εποχής έλεγε ότι η αιτία ήταν η ταινία «Κλεοπάτρα» του 1963, με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ στον ομώνυμο ρόλο, η δεύτερη ακριβότερη ταινία που γυρίστηκε ποτέ, που «έριξε έξω» οικονομικά την εταιρεία.
Η αποχώρησή του από τη μεγάλη αυτή αγάπη της ζωής του τού κόστισε, επιβαρύνοντάς το και ψυχικά και στην υγεία του. Αργότερα, ασχολήθηκε , μαζί με το συνονόματο γιο του, με τη ναυτιλία.
Ο Σπύρος Σκούρας πέθανε στη Νέα Υόρκη, στις 16 Αυγούστου του 1971 από καρδιακή προσβολή.
